ΤΟ ΑΛΗΘΙΝΟ ΜΑΣ ΡΟΥΧΟ - ΜΕΝΕΛΑΟΣ ΛΟΥΝΤΕΜΗΣ

 

ΤΟ ΑΛΗΘΙΝΟ ΜΑΣ ΡΟΥΧΟ-ΜΕΝΕΛΑΟΣ ΛΟΥΝΤΕΜΗΣ(1967)

 

ΕΚΔΡΟΜΗ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ ΜΕ ΤΙΣ ΤΕΛΕΙΟΦΟΙΤΕΣ ΤΟΥ 1974!

ΠΕΜΠΤΗ 16/5/1974 ΑΝΑΧΩΡΗΣΗ ΜΕ ΤΟ "ΚΥΔΩΝ" ΓΙΑ ΣΟΥΔΑ

ΤΟ ΕΙΣΙΤΗΡΙΟ ΕΤΟΙΜΟ ΣΤΟ ΧΕΡΙ

17/5/74 ΜΕΤΑΒΑΣΗ ΣΤΑ ΧΑΝΙΑ ΜΕ ΠΟΥΛΜΑΝ Κ ΤΑΚΤΟΠΟΙΗΣΗ ΣΤΟ ΚRΙΤΙ HOTEL

ΧΑΝΙΑ, ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ- ΝΑΥΤΤΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ

ΧΑΝΙΑ, ΣΤΟΥΣ ΤΑΦΟΥΣ ΤΩΝ ΒΕΝΙΖΕΛΩΝ

18/5/74 ΟΡΟΠΕΔΙΟ ΟΜΑΛΟΥ Κ ΦΑΡΑΓΓΙ ΣΑΜΑΡΙΑΣ με τους καθηγητές μας κ. Ιωακειμίδου κ κ. Λα'ι'νά

19/5/74 ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΟ ΑΡΚΑΔΙ με την κ. ΙΩΑΚΕΙΜΙΔΟΥ

ΑΡΚΑΔΙ ΜΕ ΤΗΝ κ. ΣΤΑΡΑ

20/5/74 ΜΕ ΕΔΡΑ ΤΟ ΑΜNISSOS HOTEL EKΔΡΟΜΗ ΣΕ ΦΑΙΣΤΟ Κ ΜΑΤΑΛΑ

21/5/74 ΟΡΟΠΕΔΙΟ ΛΑΣΙΘΙΟΥ, ΤΖΕΡΜΙΑΔΟ, ΨΥΧΡΟΝ.

21/5/74 ΔΙΚΤΑΙΟΝ ΑΝΤΡΟΝ, ΙΕΡΑΠΕΤΡΑ.

ΕΛΟΥΝΤΑ ΜΕ ΤΟΝ ΓΥΜΝΑΣΙΑΡΧΗ ΜΑΣ κ. ΠΕΡΔΙΚΑΡΗ

22/5/74 ΚΝΩΣΣΟΣ με τον κ. ΛΑ'Ι'ΝΑ

22/5//74 ΗΡΑΚΛΕΙΟΝ, ΚΡΙΝΗ ΜΟΡΟΖΙΝΗ

22/5/74 ΗΡΑΚΛΕΙΟΝ, ΕΝΕΤΙΚΑ ΤΕΙΧΗ

22/5/74 ΗΡΑΚΛΕΙΟΝ

ΣΤΟΝ ΤΑΦΟ ΤΟΥ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗ

''ΔΕΝ ΕΛΠΙΖΩ ΤΙΠΟΤΑ- ΔΕ ΦΟΒΑΜΑΙ ΤΙΠΟΤΑ -ΕΙΜΑΙ ΛΕΦΤΕΡΟΣ''

ΤΕΤΑΡΤΗ 22/5/74 ΕΠΙΒΙΒΑΣΗ ΣΤΟ ''ΡΕΘΥΜΝΟ'' ΠΡΟΣ ΠΕΙΡΑΙΑ

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟΥ: ΕΛΕΝΗ ΜΠΕΛΛΑ

ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΟ ΚΑΣΤΡΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΣΟΥ - BUCAY JORGE

Ήταν μια φορά ένας κύριος που έκανε ένα ταξίδι στην Ευρώπη.

Όταν έφτασε στο Ηνωμένο Βασίλειο, αγόρασε από το αεροδρόμιο έναν οδηγό με τα κάστρα των νησιών. Κάποια είχαν συγκεκριμένες μέρες επισκέψεων και άλλα πολύ αυστηρό ωράριο.

Αλλά αυτό που του τράβηξε την προσοχή, ήταν ένα που παρουσιαζόταν με τη φράση «Η επίσκεψη της ζωής σου».

Στις φωτογραφίες τουλάχιστον, φαινόταν ένα κάστρο ούτε λιγότερο ούτε περισσότερο εντυπωσιακό από τα άλλα, αλλά είχε ιδιαίτερες συστάσεις. Ο οδηγός εξηγούσε πως για λόγους που θα γίνονταν κατανοητοί αργότερα, οι επισκέπτες δεν πλήρωναν είσοδο εκ των προτέρων αλλά ήταν απαραίτητο να κλείσουν από πριν ραντεβού δηλαδή ημέρα και ώρα. Η διαφορετική αυτή πρόταση του είχε κινήσει την περιέργεια, και το ίδιο απόγευμα ο άνθρωπος τηλεφώνησε από το ξενοδοχείο του και έκλεισε ραντεβού.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΑΝΑ 10-5-2020

"Το ψωμί της μάνας μου", του Παλαιστίνιου ποιητή Mαχμούτ Νταρουίς

"Δίχως την ευχή σου
Είμαι πολύ αδύναμος για να σταθώ
Μεγάλωσα πολύ
Δώσε μου πίσω τους χάρτες των αστεριών που είχα παιδί"

Μου λείπει το ψωμί της μάνας μου
Ο καφές της μάνας μου
Το άγγιγμά της
Φουσκώνουν μέσα μου οι παιδικές μου αναμνήσεις
Μέρα τη μέρα
Πρέπει να δώσω αξία στη ζωή μου
Την ώρα του θανάτου μου
Πρέπει να αξίζω τα δάκρυα της μάνας μου
Και αν έρθω πίσω κάποια μέρα
Βάλε με σα μαντήλι στα βλέφαρά σου
Τα κόκαλά μου σκέπασε με χλόη
Που την αγίασαν τα βήματά σου
Δέσε μας μαζί
Με μια μπούκλα απ’ τα μαλλιά σου
Με μια κλωστή που κρέμεται από το φόρεμά σου
Μπορεί να γίνω αθάνατος
Μπορεί να γίνω Θεός
Εάν αγγίξω τα βάθη της καρδιάς σου
Αν καταφέρω και γυρίσω
Κάνε με ξύλα να ανάψεις τη φωτιά σου
Σκοινί για να απλώνεις τα ρούχα σου στην ταράτσα του σπιτιού σου
Δίχως την ευχή σου
Είμαι πολύ αδύναμος για να σταθώ
Μεγάλωσα πολύ
Δώσε μου πίσω τους χάρτες των αστεριών που είχα παιδί
Για να βρω με τα χελιδόνια
Το δρόμο πίσω
Στην άδεια σου αγκαλιά.