ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ 2015

                                   ΕΙΘΕ Η ΚΑΘΕ ΣΑΣ ΜΕΡΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΡΕΜΙΕΡΑ, ΟΧΙ ΠΡΟΒΑ!

ευχες

Καλή Χρονιά με Υγεια πάνω απ' όλα! Είθε η καινούργια χρονιά να σας φέρει ό,τι  πραγματικά επιθυμείτε...

Να τα πουμε?

Ο δικός μας Άγιος Βασίλης

Αγιος Βασιλης ερχεται...

Ευγένιος Τριβιζάς «Ένα δέντρο μια φορά The Boy And The Tree»

Η ΣΤΑΧΟΜΑΖΩΧΤΡΑ

(ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟΝ ΔΙΗΓΗΜΑ)

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ

Μεγάλην ἐξέφρασεν ἔκπληξιν ἡ γειτόνισσα τὸ Ζερμπινιώ, ἰδοῦσα τῇ ἡμέρᾳ τῶν Χριστουγέννων τοῦ ἔτους 187… τὴν θεια-Ἀχτίτσα φοροῦσαν καινουργῆ μανδήλαν, καὶ τὸν Γέρο καὶ τὴν Πατρώνα μὲ καθαρὰ ὑποκαμισάκια καὶ μὲ νέα πέδιλα.

Τοῦτο δὲ διότι ἦτο γνωστότατον ὅτι ἡ θεια-Ἀχτίτσα εἶχεν ἰδεῖ τὴν προῖκα τῆς κόρης της πωλουμένην ἐπὶ δημοπρασίας πρὸς πληρωμὴν τῶν χρεῶν ἀναξίου γαμβροῦ, διότι ἦτο ἔρημος καὶ χήρα καὶ διότι ἀνέτρεφε τὰ δύο ὀρφανὰ ἔγγονά της μετερχομένη ποικίλα ἐπαγγέλματα. Ἦτο (ἂς εἶναι μοναχή της!) ἀπ᾽ ἐκείνας ποὺ δὲν ἔχουν στὸν ἥλιο μοῖρα. Ἡ γειτόνισσα τὸ Ζερμπινιὼ ᾤκτειρε τὰς στερήσεις τῆς γραίας καὶ τῶν δύο ὀρφανῶν, ἀλλὰ μήπως ἦτο καὶ αὐτὴ πλουσία, διὰ νὰ ἔλθῃ αὐτοῖς ἀρωγὸς καὶ παρήγορος;

Εὐτυχὴς ὁ μακαρίτης, ὁ μπαρμπα-Μιχαλιός, ὅστις προηγήθη εἰς τὸν τάφον τῆς συμβίας Ἀχτίτσας, χωρὶς νὰ ἴδῃ τὰ δεινὰ τὰ ἐπικείμενα αὐτῇ μετὰ τὸν θάνατόν του. Ἦτο καλῆς ψυχῆς, ἂς εἶχε ζωή! ὁ συχωρεμένος. Τὰ δύο παιδιά, «τὰ ἀδιαφόρετα*», ὁ Γεώργης καὶ ὁ Βασίλης, ἐπνίγησαν βυθισθείσης τῆς βρατσέρας των τὸν χειμῶνα τοῦ ἔτους 186… Ἡ βρατσέρα ἐκείνη ἀπωλέσθη αὔτανδρος, τί φρίκη, τί καημός! Τέτοια τρομάρα καμμιᾶς καλῆς χριστιανῆς νὰ μὴν τῆς μέλλῃ.

Χριστουγεννιάτικα κάλαντα ΚΑΛΗΝ ΕΣΠΕΡΑΝ ΑΡΧΟΝΤΕΣ

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟ ΚΑΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ 1974

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ 1974 ΣΤΙΣ

20 ΔΕΚΕΜΒΡΗ 2014 ΣΤΗΝ ΑΙΓΛΗ ΖΑΠΠΕΙΟΥ

Γιά συμμετοχές κ περισσότερες πληροφορίες στα τηλ/να της Ελ. Μπέλλα κ στο email του blog.

Η ΧΡΟΝΙΑ 1974 ΘΥΜΑΤΑΙ...

 H XΡΟΝΙΑ 1974 ΣΤΟΝ ΤΑΦΟ ΤΟΥ Ν. ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ

ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΣΤΑ ΜΟΥΣΕΙΑ ΜΑΣ ΜΕ ΕΝΑ ΚΛΙΚ

Το Μουσείο Ακροπόλεως

E-Book GR

Το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο

E-Book GR

Το Αρχαιολογικό Μουσείο Ολυμπίας

E-Book GR

ΕΝΑ ΑΛΛΙΩΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ

                                                           ΤΟ ΚΟΛΛΕΓΙΟ ΤΩΝ ΠΤΩΧΩΝ

ΑΛΛΑΞΤΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΜΕ ΤΗΝ ΜΟΥΣΙΚΗ

                                    Δεν έχει σημασία ποιός είσαι. 
                             Σε τι θρησκεία, φυλή ή γένος ανήκεις.
                                     Δεν έχει σημασία πού ζεις.
                        Ο καθένας μας έχει το δικαίωμα να ζει με ειρήνη,
                                         αξιοπρέπεια  και ισότητα.

                 Ενωθείτε με τους μουσικούς όλου του κόσμου για την                                        ειρήνη,την εκπαίδευση, την κοινωνική δικαιοσύνη. 

                                              Γιά την αλλαγή!

                     Όλοι μαζί μπορούμε να κάνουμε την διαφορά!

ΤΟ ΟΧΙ ΤΟΥ 1940

Ύμνος εις την Ελευθερίαν

Ποίημα του Διονυσίου Σολωμού (1798-1857), οι δύο πρώτες στροφές του οποίου σε μουσική του Νικολάου Μάντζαρου (1795-1872), αποτελούν τον Εθνικό Ύμνο της Ελλάδας (1865) και της Κύπρου (1966).

Ο Ύμνος εις την Ελευθερία γράφτηκε από τον 25χρονο Σολωμό στη Ζάκυνθο, πρώτα στα ιταλικά και εν συνεχεία στα ελληνικά, τον Μάιο του 1823, σε μία περίοδο ιδιαίτερης έξαρσης της Ελληνικής Επανάστασης. «…Δε θέλω να περάσει κανενός από το μυαλό πως την ώρα που νικούν οι δικοί μας στο Μαραθώνα, εγώ κάθομαι και τραγουδώ για ένα βοσκόπουλο…» (Ο θάνατος του βοσκού), έγραφε στον φίλο του Γεώργιο Δε Ρώσση την ίδια εποχή.

ΤΑ ΠΟΤΑΜΙΑ, ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΚΙ ΟΙ ΦΙΛΙΕΣ

ΞΕΚΙΝΑΝΕ ΜΙΑ ΣΤΑΛΙΑ, ΔΥΜΑΝΩΝΟΥΝ ΚΑΙ ΒΑΘΑΙΝΟΥΝ ΜΕ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΓΥΡΝΑΝΕ ΠΙΣΩ:         ΤΑ ΠΟΤΑΜΙΑ, ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΚΙ ΟΙ ΦΙΛΙΕΣ   (Σανσκριτικό ρητό)

Η απόσταση των σαράντα χρόνων μίκρυνε λιγάκι ακόμα. Ήρθαμε κοντύτερα η μια στην άλλη. Κοιτάξαμε βαθύτερα στις καρδιές μας...Και αποφασίσαμε να κερδίσουμε τον χαμένο χρόνο
με επί μέρους συναντήσεις και άλλες εκδηλώσεις.  2014-1974

Η ΧΡΟΝΙΑ 1974 ΣΤΗΝ ΑΙΓΛΗ ΖΑΠΠΕΙΟΥ

Η ΧΡΟΝΙΑ 1974 ΣΤΗΝ ΑΙΓΛΗ ΖΑΠΠΕΙΟΥ 27/9/2014 ΩΡΑ 19.00

                                           

                                                 ΣΑΒ/ΤΟ 27/9/2014  ΑΙΓΛΗ ΖΑΠΠΕΙΟΥ ΩΡΑ 19.00         
                            
                                             (συμμετοχές στο mail του ΙΒ' ή στα τηλ/να της Ε.Μπέλλα)

ΑΤΥΠΗ ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ 1974

Η ΧΡΟΝΙΑ 1974 ΚΑΛΕΙΤΑΙ ΣΕ ΑΤΥΠΗ  ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ

    ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ 27 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2014

Eνημερώστε και άλλες συμμαθήτριες

Περιμένουμε τις συμμετοχές σας στο mail του blog μας ή στα τηλ/να της Ελ. Μπέλλα
ώστε να ορισθεί  ο τόπος

Β' ΜΕΡΟΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΩΝ ΤΟΥ REUNION TΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ 1974

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΣΙΑΣ ΦΟΥΝΤΗ

TO JUKE BOX THΣ ΝΙΟΤΗΣ ΜΑΣ

  The Nostalgia Machine - Music From Your Childhood.

There is nothing more nostalgic to me than music. I will never forget the song that played at my first dance and the songs I played for my children when they were young. The Nostalgia Machine is a great website that took me back to all those wonderful songs from my past, and it's so easy and fun to use I've already spent countless hours on it.

1//ΒΑΛΤΕ ΤΟ ΕΤΟΣ ΠΟΥ ΣΑΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ  2// ΗΙΤ ΔΕΞΙΑ ΚΑΙ ΔΙΑΛΕΞΤΕ ΤΑ ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ ΣΑΣ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ

ΚΑΛΗ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ

 

ΤΡΙΑΝΤΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ

Μερικοί από τους καλλίτερους μου φίλους είναι σήμερα οικογένειά μου. Κάποιοι είναι φίλοι από τα νιάτα μου, ενώ άλλες νεότερες φιλίες δυναμώνουν κάθε μέρα. Δεν θα ήμουν αυτό που είμαι σήμερα χωρίς αυτούς τους ανθρώπους δίπλα μου. Παρά το γεγονός ότι το ξέρω αυτό, τους θεωρώ  δεδομένους και συχνά ξεχνώ να τους πω ‘’ευχαριστώ.’’ Επανορθώνοντας λοιπόν τα πράγματα λέω:

ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ

1/που κάνετε τόσες πολλές ‘κοινές’ στιγμές να φαίνονται εξαιρετικές και  τόσα ‘μικρά πράγματα’ να κάνουν όμως την ‘μεγάλη διαφορά’

2/που πάντα μου δίνετε την ώθηση που χρειάζομαι και στηρίζετε τις αποφάσεις που η καρδιά μου βρίσκει σωστές.

3/που είστε ειλικρινείς μαζί μου και μου λέτε την αλήθεια ακόμα αν πληγωθώ.

ΧΡΩΜΑ ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ (απ'το αρχείο της ΣΙΑΣ ΦΟΥΝΤΗ-1974)

ΜΕΓΑΛΗ Η ΧΑΡΗ ΤΗΣ

Η ΓΛΥΚΟΦΙΛΟΥΣΑ-------Εμμανουήλ  Λομπάρδος  1609
ΜΕΓΑΛΗ Η ΧΑΡΗ ΤΗΣ!

ΗΣΟΥΝ ΚΑΙ ΕΣΥ ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΟΙΗΤΕΣ!!

Αφιερωμένο στα ολόγιομα φεγγάρια του Αυγούστου και δη τα του μέλιτος!

OI BEATLES τραγουδούν ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ

Στα τέλη του 1958 ο Μίκης Θεοδωράκης έγραψε το βασικό θέμα της ταινίας του βρετανού σκηνοθέτη Μάικλ Πάουελ «Luna De Meil» («Honeymoon» στα αγγλικά, «Νύχτα Γάμου» στα ελληνικά), με πρωταγωνιστές τον Άντονι Στιλ και τη Λουντμίλα Τσερίνα.
Από τη μουσική του Θεοδωράκη προέκυψε το τραγούδι των τίτλων «Honeymoon Song», σε στίχους του Γουίλιαμ, το οποίο ερμήνευσε ο ιταλός τραγουδοποιός Μαρίνο Μαρίνι με το κουαρτέτο του. Στην Ελλάδα έγινε μεγάλη επιτυχία με τον τίτλο «Αν θυμηθείς τ’ όνειρό μου», σε στίχους Βασίλη Καρδή (ψευδώνυμο του Νίκου Γκάτσου) και ερμηνεύτρια τη Γιοβάνα.
Την ερμηνεία του Μαρίνι άκουσε ο Πολ Μακάρτνεϊ, του άρεσε και πρότεινε στα τρία υπόλοιπα «σκαθάρια» να ηχογραφήσουν το τραγούδι του Θεοδωράκη για τη ραδιοφωνική εκπομπή του BBC «Pop Go The Beatles».

ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΤΕΤΑΡΤΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ
της ΓΑΛΗΝΗΣ του ΗΛΙΑ ΒΕΝΕΖΗ

Στην μητέρα μας, το Αιγαίο, θα φυσούν σίγουρα κ΄ εφέτος τα μελτέμια. Είναι ο καιρός τους. Τα κύματα, όπως πάντα, θα δέρνουν τους γυμνούς βράχους των νησιών, και τις ασέληνες νύχτες θα
στεφανώνουν τον αφρό τους με άστρα. Σε κάποιο νησί του Αρχιπελάγους μας είναι ένας κόρφος.
Λένε πως στο βυθό του αναπαύονται οι αρχαίες θεότητες του Αιγαίου. Μια απο αυτές τις νύχτες
του καλοκαιριού θα ξυπνήσουν και θ'ανεβούν στην επιφάνεια. Είναι ο καιρός τους. Θα πάνε ως το
ακρογιάλι και θα ρωτήσουν τα γέρικα δέντρα, τις ελιές με τους τυραννισμένους κορμούς, να
μάθουν αν τίποτα νέο υπάρχει απ' την Ελλάδα,-για τον Πάνα και για τους Σατύρους. Τα φύλλα θα
σαλέψουν αλαφρά για ν' αποκριθούν πως "'Οχι.Τίποτα ακόμα." "Άραγες θα ζουν;'' θα ρωτήσουν
πάλι οι πικραμένες θεότητες της θάλασσας. Κ' οι ελιές που είναι βέβαιες γι' αυτό θα τις ησυχάσουν.
"'Ω! Πώς γίνεται να πεθάνουν;''

Αθήνα, 25 Ιουλίου 1943

ΚΑΛΕΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΣΕ ΟΛΕΣ Κ ΟΛΟΥΣ

Επανερχόμαστε σύντομα με παλιές και νέες φωτογραφίες της φίλης μας ΣΙΑΣ ΦΟΥΝΤΗ.
Μην ξεχαστήτε....!
  

καλό καλοκαίρι

ευχες από την φίλη  Αρτεμη:

Καλές θερινές διακοπές εύχομαι μέσα από την καρδιά μου!

Γεμάτες ξεκούραση....ξεκούραση και .........μαύρισμα !!!!

Σας προτείνω ένα όμορφο βιβλίο για τις διακοπές σας

του ΚΩΣΤΑ ΚΑΡΑΚΑΣΗ ΄Η αγάπη δεν έχει τέλος'

Ελπίζω να σας αρέσει.

ΚΑΛΟ   ΚΑΛΟΚΑΙΡΑΚΙ!!!

                    Με πολλή πολλή αγάπη  artemis

10 Λόγοι για να κολυμπάτε ασταμάτητα!

(Από την φίλη μας Ελένη Μπέλλα)

Το κολύμπι προσφέρει κάτι που δεν προσφέρει καμία άλλη αεροβική άσκηση και αυτό είναι η δυνατότητα να γυμνάσετε το σώμα σας χωρίς επιπτώσεις στο σκελετικό σας σύστημα. Το σώμα μέσα στο νερό είναι ελαφρύτερο απ ότι εκτός, και πιο συγκεκριμένα, αν βυθιστείτε στο νερό μέχρι τη μέση, «ζυγίζετε» το 50% του πραγματικού σας βάρους, ενώ αν το νερό φτάσει μέχρι το λαιμό σας, τότε «κουβαλάτε» το 10% του βάρους σας. Το υπόλοιπο 90% το διαχειρίζεται το νερό!
  1. Αυξάνει τη μυική μάζα και δύναμη 
  2. Ενισχύει την ευελιξία
  3. Διατηρεί υγιή την καρδιά
  4. Βοηθάει στον έλεγχο του βάρους
  5. Βοηθάει στην καταπολέμηση του άσθματος
  6. Ισορροπεί τα επίπεδα  της χοληστερίνης
  7. Ρίχνει το ρίσκο εμφάνισης διαβήτη
  8. Αποσυμφορεί από το άγχος και ανεβάζει τη διάθεση
  9. Αυξάνει το μέσο όρο ζωής και, 
10. Η γυμναστική μοιάζει πιό εύκολη!



Read more: http://enallaktikidrasi.com/2014/07/10-logoi-ia-na-kolympate-astamatita/#ixzz386jcz5FE

Αφιερωμένο σε όλους όσοι είναι γεννημένοι μεταξύ 1950-1980..

Σιγουρα το εχετε δει, κυκλοφορει στα μεσα κοινωνικης δικτυωσης, αλλα ειναι τοσο αληθινο...

Ήμαστε μια γενιά σε αναμονή: περάσαμε την παιδική μας ηλικία περιμένοντας. Έπρεπε να περιμένουμε δύο ώρες μετά το φαγητό πριν κολυμπήσουμε, δύο ώρες μεσημεριανό ύπνο για να ξεκουραστούμε και τις Κυριακές έπρεπε να μείνουμε νηστικοί όλο το πρωί για να κοινωνήσουμε. Ακόμα και οι πόνοι…

περνούσαν με την αναμονή… Κοιτάζοντας πίσω, είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι είμαστε ακόμα ζωντανοί… Εμείς ταξιδεύαμε σε αυτοκίνητα χωρίς ζώνες ασφαλείας και αερόσακους. Κάναμε ταξίδια 10 και 12 ωρών, πέντε άτομα σε ένα Φιατάκι και δεν υποφέραμε από το «σύνδρομο της τουριστικής θέσης». Δεν είχαμε πόρτες, παράθυρα, ντουλάπια και μπουκάλια φαρμάκων ασφαλείας για τα παιδιά… Ανεβαίναμε στα ποδήλατα χωρίς κράνη και προστατευτικά, κάναμε ωτο-στοπ, καβαλάγαμε μοτοσικλέτες χωρίς δίπλωμα. Οι κούνιες ήταν φτιαγμένες από μέταλλο και είχαν κοφτερές γωνίες.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Εξω απο την ταβερνα που η Ταξη του ΄74 εκανε το reunion της, βρεθηκε μικρο κόσμημα.

Αν το εχασε καποια συμμαθήτρια, να επικοινωνήσει με την Ελένη Μπέλλα.

Η ΤΑΞΗ ΤΟΥ ΄74

Λίγες σχολικές στιγμές

ας γίνουν η γέφυρα του χθές με το σήμερα.

Να έρθουν στη θύμηση τα νεανικά μας πρόσωπα.

Να συνδεθούν και να ταυτοποιηθούν με τα σημερινά!
(Απο την φιλη Ελενη Μπελλα)

Με τον πολυαγαπημένο μας καθηγητή καί μουσουργο Αλέκο Λαϊνά, που έφυγε νωρίς, και τις καθηγήτριες Δημητρίου, Χατζηπετρή και Ραβάνη.

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΜΠΑΜΠΑ!

Σήμερα, τρίτη Κυριακή του Ιουνίου, γιορτάζεται η παγκόσμια μέρα του Πατέρα!

Χρονια Πολλά σε όλους τους Μπαμπάδες!

Η Τάξη του 1974, σαράντα χρόνια μετά!

Δώδεκα και μισή. Πώς πέρασεν η ώρα.

 Δώδεκα και μισή. Πώς πέρασαν τα χρόνια. 

Κ. Καβάφης

«Δεν είναι ο άνθρωπος που σταματά το χρόνο
αλλά ο χρόνος που σταματά τον άνθρωπο» (*)
Κι όμως εμείς καταφέραμε το ακατόρθωτο.

Οι πρώτες ματιές αμήχανες, ερευνητικές.
Οι κινήσεις αδέξιες. Ταραχή.
Οι αναμνήσεις όμως έχουν αισθήσεις.
Φτάνει κάτι ελάχιστο για να τις ξυπνήσει.
Με την αναγνώριση ήρθε η έκρηξη.
Αγκαλιές ορθάνοιχτες, ζεστές,
φιλιά, κραυγές, αλαλαγμοί χαράς!
Παλιές φωτογραφίες άλλαζαν χέρια.
Άλμπουμ νεανικά ξαναζωντάνεψαν.
Το παρόν σώπασε.
Διχασμός προσωπικότητας.
Ζήσαμε ένα υπέροχο μαθητικό πεντάωρο!
Σαν να μη πέρασε μια μέρα!
Εις το επανιδείν!

Ελένη Μπέλλα

ΙΒ' Θηλέων Αθήνας 1974

(*) Σατωβριάνδος ( 1768-1848 , Γάλλος ποιητής & πολιτικός)

Απόψε το reunion της Τάξης του 1974!

Σάββατο, 31/5/2014 

ώρα 8 μ.μ.

Tαβέρνα «Λοστρέ κουζίνα» 

Πυθέου 32 κ Θεοδώρου Γεωμέτρου

Τηλ. 210 9226600




Ενημέρωση: Το reunion πραγματοποιήθηκε με πολύ μεγάλη επιτυχία. Λεπτομέρειες σε λίγες μέρες...

«Βουτιά» στο παρελθόν

Μακροβούτι απ' τον βατήρα του σήμερα, για κολύμπι στα ανεξίτηλα χθεσινά. Να  θυμηθούμε, να ξαναζήσουμε.

Ανάγκη; Μεγάλη. Το χρειαζόμαστε!

Αφορμή; Ζήλια. Το έκαναν τα αγόρια!

Βοήθεια; Απ' τ'αγόρια. Τα αγόρια μας!

Εκείνα του ΣΤ' Αθηνών. Εκείνα που κάθονταν στα θρανία μας όταν σχολούσαμε, κι εμείς στα δικά τους στο γύρισμα της βδομάδας.

Αγόρια μικρότερα, μεγαλύτερα, συνομήλικα. Αγόρια που ζουν δίπλα μας, μακριά μας, ξενιτεμένα, βάλθηκαν να μας θυμίσουν τα αλησμόνητα μαζί τους.

Κρυφές ματιές, πειράγματα, ραντεβουδάκια, ραβασάκια στα θρανία. Κρυφτό με τους πατεράδες μας, να μην ανακαλύψουν ποιες ματιές συνάντησαν τις κόρες τους. Συνωμοσίες αποφυγής. Κάθε μεσημέρι στην Πυθέου. Πάντα μεσημέρι στην Πυθέου. Έναρξη και σχόλασμα!

Με κάποια απ' αυτά, κλάψαμε, γελάσαμε, γίναμε φίλοι, σύντροφοι, οικογένεια.

Πάλι τ'αγόρια ετοίμασαν την πετσέτα στέγνωμα απ' την πισίνα του χθες. Πάλι δίπλα μας, πάλι συνοδοιπόροι στο φθινόπωρο όπως ήταν και στην άνοιξη της ζωής μας.

Ευχαριστούμε αγόρια μας για την βοήθειά σας και την συμπαράστασή σας, στην πραγματοποιήση της μετά από 40 χρόνια συνάντησης των κοριτσιών του ΙΒ' Θηλέων Αθηνών. Το «μας» δεν είναι κτητικό! Είναι κατάθεση ψυχής!

Ελένη Μπέλλα

ΙΒ' Θηλέων Αθηνών 1974

(Δημοσιεύτηκε και στο ekto1972)

Logical Song(s)

19 Μαϊου - Ημέρα Μνήμης για τους Έλληνες του Πόντου

(Αναδημοσίευση από το ekto1972)

Στα πλαίσια της Ημέρας Μνήμης για τη Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου, το ekto1972 προτείνει το βιβλίο της Thea Halo «Ούτε το όνομά μου» που αφηγείται τη ζωή της μητέρας της Σάνο Χάλο (Ευθυμία Βαρυτιμίδου του Χαραλάμπους, σύζυγος Αβραάμ Χάλο), η οποία έφυγε πρόσφατα από τη ζωή σε ηλικία 105 ετών. Ήταν 10 μόλις ετών η Σάνο όταν επιβίωσε από την πορεία θανάτου που αφάνισε την οικογένειά της. Εβδομήντα χρόνια μετά τον εκπατρισμό της, μαζί με την κόρη της Thea επιστρέφουν στην Τουρκία σε μια προσπάθεια αναζήτησης του χωριού και του πατρικού της. Στο βιβλίο, η Σάνο που γεννήθηκε σε ένα μικρό χωριό της Μαύρης Θάλασσας, αναπολεί την παραδοσιακή αγροτική ζωή της στα βουνά του Πόντου. Το βιβλίο πρωτοκυκλοφόρησε στα αγγλικά στην Αμερική και στη συνέχεια μεταφράστηκε από την ελληνοαμερικανίδα Μαρίνα Φράγκου και εκδόθηκε στη γλώσσα μας από τις εκδόσεις Γκοβόστη το 2000. Σήμερα βρίσκεται στη 10η έκδοση. «Η πολιτική υπηρεσία που προσέφερε αυτό το βιβλίο στο ποντιακό θέμα, δεν αναπληρώνεται ούτε με το έργο 20 πρεσβειών», μας είπε ο φίλος Χρόνης Κοϊμτσίδης (Γυμνάσιο Καλλιθέας 1969).

«Η οικογένειά μας ήταν: η μητέρα μου, ο πατέρας μου, οι πέντε αδελφές και τα τέσσερα αδέλφια μου, ένας θείος, μια θεία Αρμένισσα -μάλλον και αυτή κουβαλούσε τη δική της ιστορία- και η κόρη τους που παντρεύτηκε και μετακόμισε μακριά πολύ μικρή. Μετά από εμάς τίποτα.

Ζούσαμε στην Νέα Υόρκη, στην Ουέστ Εκατοστή Δεύτερη Οδό, αλλά τότε ήταν πολύ διαφορετικά από ό,τι είναι σήμερα. Στη δεκαετία του '40 και του '50, ο δρόμος έμοιαζε με σκηνικό από το Ουέστ Σάιντ Στόρι. Εμείς ζούσαμε σε ένα διαμέρισμα πέντε δωματίων που ήταν χτισμένα σαν τα βαγόνια ενός τρένου - κάθε δωμάτιο επικοινωνούσε με το επόμενο. [...]

Πρώτο reunion αποφοίτων της Τάξης 1974 - Update

Σάββατο, 31/5/2014 

ώρα 8 μ.μ.

Tαβερνάκι «Λοστρέ κουζίνα» 

Πυθέου 32 κ Θεοδώρου Γεωμέτρου

Τηλ. 210 9226600

Χρόνια Πολλά σε όλες τις Μανούλες

Ό,τι πιο αγαπητό, Η ΜΗΤΕΡΑ!!!

(Μας το έστειλε η Άρτεμις)

Δεν υπάρχει τίποτα πιο ωραίο, πιο υπέροχο στον κόσμο

από τη γυναίκα -μητέρα'   ( Κamil Snyder)

Μητέρα!  Μία λέξη σύμβολο. Ο ήλιος ανατέλλει για τη μη-

τέρα, για τις μητέρες όλου του κόσμου, και με τις ακτίνες του

ζεσταίνει τις καρδιές τους για να μην ψυγεί η συναίσθηση του

 μεγαλείου της αποστολής τους,για να μπορούν ν΄αναπτύσσουν

έτσι τη στοργή και τις ευθύνες τους απέναντι στο καθήκον που

τους έχει τάξει ο Θεός και η φύση.

H γυναίκα σαν μητέρα, παλεύει ακατάπαυστα με τη συνείδηση της

που είναι η  καρδιά και η ψυχή της, για να μας δώσει μια μορφή

υπόστασης και προσωπικότητας, μια θέση κάτω από τον ήλιο και

μέσα στην καρδιά της.

Ο Βερίτης σε έναν υπέροχο στίχο...

'Μάννα, που πήρες απ' όλα τα πλάσματα ανώτερο θρόνο.

Άφθαρτος μένει η δόξα σου μέσα στο χρόνο'

Ποια προσφορά σ' αυτή τη μητέρα σαν αντάλλαγμα?

'Ολο σου το είναι να δώσεις,δεν ξοφλάς γιατί τίποτα δεν μπορεί

να ισοζυγίσει την καρδιά της, το χάδι της, το δάκρυ στο προσκέφαλο σου,

την αγωνία για την υγεία, για την  ζωή σου, για το παν που σε αφορά!

Επιστήμη ολόκληρη να είσαι μάνα, σύζυγος και ακόμα...γιατί όχι πεθερά!

Anne Jarvis

Ο πρώτος άνθρωπος που πρότεινε την καθιέρωση της γιορτής αυτής, είναι η Anne Jarvis

γεννήθηκε το 1864 και απεβίωσε το 1948 σε σανατόριο, πτωχή, αφού την περιουσία της

που την είχε κληρονομήσει την ξόδεψε για την εκστρατεία που είχε τάξει σαν σκοπό

της ζωής της.

   Ένας άτυχος έρωτας στη νεανική της ηλικία, άφησε στην ψυχή της ένα κενό και ένα

τραύμα και μαζί κι ένα κύμα μίσους για όλους του άνδρες. Ίσως αυτή της η απογοήτευση

 να'γινε αιτία ν' αφοσιωθεί ολόψυχα στη μητέρα της και ίσως αυτό να την έσπρωξε

σε μια ζωή παράξενη και θυελλώδη και σε σκέψεις και αποφάσεις όπως αυτή για την

καθιέρωση της ''Ημέρας της Μητέρας''

Τα λευκά γαρύφαλλα έγιναν το έμβλημα της ημέρας αυτής γιατί ήταν το αγαπημένο

λουλούδι της μητέρας της. 

  Αφιερωμένο σε όλες τις μανούλες του κόσμου και στην δική μου προσωπικά.

         Χ Ρ Ο Ν Ι Α     Π Ο Λ Λ Α   Μ Η Τ Ε Ρ Α!!!

                    Σ' ΑΓΑΠΩ  ΠΟΛΥ!!!

Σ' ευχαριστούμε μέσα από την καρδιά μας για όλα αυτά τα χρόνια που στάθηκες

δίπλα μας σαν ένας βράχος στη θάλασσα, απερίσπαστος κι ασάλευτος στα κύματα της

που υψώνονται αδιάκοπα.

                                      With love Artemis  11/5/2014

Καλό Μήνα!

Η Πρωτομαγιά είναι η γιορτή της άνοιξης αλλά και ολόκληρης της φύσης και το μαγιάτικο στεφάνι είναι το μοναδικό έθιμο αυτής της μέρας που έχει μείνει και τηρείται ακόμη και σήμερα.

Πρόκειται για ένα πανάρχαιο έθιμο που τηρείται πιστά σε κάθε μεριά της χώρας. Κάθε τέτοια μέρα ένα λουλουδένιο στεφάνι στολίζει τις πόρτες των σπιτιών!

  Την πρώτη Μαϊου ομως, γιορτάζεται η μέρα των εργατών. Ειναι στην πραγματικότητα η καθιερωμένη γιορτή της εξέγερσης των εργατών του Σικάγου. Τον Μάη του  1886  τα εργατικά συνδικάτα στο Σικάγο ξεσηκώθηκαν διεκδικώντας ωράριο εργασίας 8 ωρών και καλύτερες συνθήκες εργασίας. 
Το 1892 έγινε η πρώτη πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση στην Ελλάδα από τον Σοσιαλιστικό Σύλλογο του Καλλέργη.

Και  για να μην ξεχνάμε, 

Γιάννης Ρίτσος (1909-1990)

Πρωτομαγιά του 1909 γεννήθηκε. Ημέρα σύμβολο αγώνων και θυσιών των ταπεινών και καταφρονεμένων, των προλεταρίων όλης της γης. Ο Γιάννης Ρίτσος χαιρόταν που γεννήθηκε την μέρα της παγκόσμιας εργατιάς. Αξιώθηκε να πορευτεί μαζί της, να υμνήσει τους αγώνες, να θρηνήσει τους θυσιασμένους ήρωές της. Μέρα Μαγιού έγραψε και το υπέρτατο, μοναδικού κάλλους ποίημά του "Επιτάφιος"

Ευχές από φίλη του blog μας...

ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ 

Μέσα από την καρδιά μου, τις θερμότερες ευχές για ένα όμορφο Πάσχα.

Με πολλή αγάπη σε όλες τις κυρίες του ib thileon, 

artemis

Πρώτο reunion αποφοίτων 1974

Καλημέρα και Καλό Μήνα!

Οι απόφοιτες του 1974 αποφάσισαν να κάνουν  Reunion με την ευκαιρία των 40 χρόνων από την αποφοίτησή τους! Ας τις βοηθήσουμε...

Οποιος γνωρίζει κορίτσια που αποφοίτησαν το 1974, ας επικοινωνήσει με το Blog μας!

Καλημερα σας!

Μια επιθυμία που έχω αρκετό καιρό τώρα είναι να βρω παλιές μου συμμαθήτριες.
Τελειώνοντας το σχολείο, εκτός από τις συμμαθήτριες με τις οποίες διατηρήσαμε επαφή και φιλία (και κουμπαριές), με τις υπόλοιπες απομακρυνθήκαμε εντελώς... και ήμασταν πολλές τότε στις τάξεις...
Η ζωή μας σκόρπισε και μια προσπάθεια που έγινε πριν από πολλά χρόνια με ένα  reunion, δεν είχε συνέχεια... Ελπίζω ότι η τεχνολογία θα μπορέσει να μας φέρει κοντά, τόσα χρόνια μετά...
Να θυμηθούμε τους καθηγητές μας, να θυμηθούμε τις εκδρομές μας, αστεία γεγονότα, και, γενικά, να αναπολήσουμε τα παιδικά μας χρόνια...
Σίγουρα, όπως εγώ διατήρησα φιλία με κάποιες συμμαθήτριές μου, όλες σας, διατηρήσατε κάποιες φιλίες απ το σχολείο. Σας παρακαλώ λοιπόν να δραστηριοποιηθείτε και να γνωστοποιήσετε το blog μας στον κύκλο σας, ώστε αυτή η προσπάθεια να στεφθεί με επιτυχία.

Μια καλή αρχή είναι το μήνυμα που πήραμε πριν λίγες μέρες:

ονομαζομαι ευφροσυνη ποπορου,και αναζητω παλιες συμμαθητριες της θειας μου Πετριδου Ιορδανας,αποφοιτης της ταξεως του '71(ΙΒ Θηλεων Αθηνων).....αναζητει την φιλη της Παναγιωτα(Μπετυ) Τριαντη....Σας στελνω καποιες φωτογραφιες μηπως βοηθησουν καπως....Αν καποια η καποιος ξερει κ γνωριζει καποιες απο τις κοπελες στις φωτογραφιες ας επικοινωνησει μαζι μου,επισης σας στελνω και τα ονοματα της ταξης,αν διαβασει καποια το ονομα της η καποιος-α γνωριζει κατι ας επικοινωνησει μαζι μου.....

Καλημέρα!

Πρώτη μέρα της Ανοιξης, σήμερα, και το google την υποδέχθηκε με αυτόν τον τρόπο! 

Παγκόσμια Ημερα της γυναικας λοιπον σημερα!

 "Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας (International Women's Day) γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 8 Μαρτίου, σε ανάμνηση μιας μεγάλης εκδήλωσης διαμαρτυρίας που έγινε στις 8 Μαρτίου του 1857 από εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας στη Νέα Υόρκη, οι οποίες ζητούσαν καλύτερες συνθήκες εργασίας. Η πρώτη Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας γιορτάστηκε το 1909 με πρωτοβουλία του Σοσιαλιστικού Κόμματος των ΗΠΑ και υιοθετήθηκε δύο χρόνια αργότερα από τη Σοσιαλιστική Διεθνή.

Μετά την επικράτηση της Οκτωβριανής Επανάστασης στη Ρωσία, η φεμινίστρια Αλεξάνδρα Κολοντάι έπεισε τον Λένιν να καθιερώσει την 8η Μαρτίου ως επίσημη Αργία. Γρήγορα, όμως, η Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας έχασε το πολιτικό της υπόβαθρο και εορτάζεται ως έκφραση συμπαθείας των ανδρών προς τις γυναίκες, με προσφορά λουλουδιών και δώρων.

Η άνοδος του φεμινιστικού κινήματος στη Δύση τη δεκαετία του '60 αναζωογόνησε τη Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας, που από το 1975 διεξάγεται υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, με αιχμή του δόρατος την ανάδειξη των γυναικείων προβλημάτων και δικαιωμάτων!"

Κοριτσια μην χανετε το νόημα, η σημερινή μερα δεν ειναι η μερα που οι γυναίκες βγαίνουν μόνες τους να διασκεδάσουν, ειναι η μερα της αναγνώρισης ολων των αγωνων που δινουν οι γυναίκες σε καθε επίπεδο...

International Day of Women

Σχόλιο στο ekto1972

Ο/Η Ανώνυμος άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας "«Έφυγε» η Μαρία Μαρούδη του ΙΒ' Θηλέων": 

Προσπαθώ να πω τη γνωστή μας ατάκα ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΗΜΕΡΑ!!!! 

Συγκλονίστηκα, γιατί μόλις τώρα διάβασα για το 'φευγιό' της Μαρίας Μαρούδη !!!! Δεν την είχα δει από κοντά τα τελευταία χρόνια (ήμασταν κοντά στου Ξυνού και στο ΙΒ¨ Θηλέων). Μιλούσαμε όμως σχετικά συχνά στο τηλέφωνο και είχαμε βρει αρκετά κοινά. ΄Οταν ξεκίνησε η προσπάθεια για τα κοριτσίστικα μπλογκς κι εγώ δεν μπορούσα να αναλάβω κάτι πιο σοβαρό, την είχα παραπέμψει στην αδελφή μου τη Μυρτώ, που ήταν κι' αυτή 'Ξυνού' και 'ΙΒ¨", και έκτοτε μιλούσαν πολύ συχνά μεταξύ τους. Μάλιστα και η Μαρία είχε σχέσεις με τη Στουτγάρδη (νομίζω ο αδελφός του άντρα της είναι εκεί καμιά 30ριά χρόνια κλπ) και εκεί έκανε και την πρώτη της εγχείριση για το πρόβλημά της. Όταν πέθανε η Μυρτώ, στις 28-12-2012, κι εγώ γύρισα από τη Γερμανία λίγες μέρες μετά την κηδεία, η Μαρία με είχε πάρει τηλέφωνο 1-2 φορές αλλά δεν με πέτυχε σπίτι και άφησε παραγγελία να της τηλεφωνήσω. Δεν μπορείς να φανταστείς, μέσα στον πόνο μου, τη φοβερή δυσκολία και διστακτικότητα που είχα, - γιατί η Μαρία ήταν κι' αυτή ήδη άρρωστη και είχε κάνει την πρώτη εγχείρηση - οπότε αισθανόμουν ότι δεν ήξερα τι να της πω. Την πήρα όμως τηλέφωνο, και - χωρίς να έχω δει αυτό το κορίτσι από τα χρόνια του ΙΒ - δεν μπορείς να φανταστείς τα λόγια παρηγοριάς και θάρρους που μου είπε, τον πόνο που εξέφρασε για τη Μυρτώ και τη γενναιότητα με την οποία μου περιέγραψε το στάδιο του δικού της προβλήματος και την επικείμενη δεύτερη εγχείρησή της.... Ανακουφίστηκα !!! Έκτοτε μιλήσαμε πάλι λίγες φορές και μετά χαθήκαμε για λίγο...(όπως μας φέρνει τούμπα η καθημερινότητα που γυρνάει το ημερολόγιο με δικούς της ρυθμούς). Μέχρι σήμερα που έμαθα 'τα νέα της'.....

Αχ! Κορίτσια του ΙΒ΄, το σκάσατε τόσο νωρίς....΄Ενα έχω μόνο να σας πω... Εκεί στον Παράδεισο, έχω την αίσθηση, ότι το προαύλιό μας είναι κοινό και για το ΣΤ΄ Αρρένων και για το ΙΒ" Θηλέων... Δώστε τα χαιρετίσματά μας σε όλους, και προσέξτε: πάντα υπάρχει ένας Μήτσος να επιβάλει την τάξη... Εσείς όμως θα είστε 

ΟΙ ΑΓΓΕΛΟΙ ΜΑΣ !!!!!

Μαρία (ΙΒ' Θηλέων 1971)

16-2-2014 

Μαρία, καλό ταξίδι

Ο ύπνος σε τύλιξε, σαν ένα δέντρο, με πράσινα φύλλα 

ανάσαινες, σαν ένα δέντρο, μέσα στο ήσυχο φως 

μέσα στη διάφανη πηγή κοίταξα τη μορφή σου 

κλεισμένα βλέφαρα και τα ματόκλαδα χάραζαν το νερό.

Γ.Σεφέρης

Αγαπητές Φίλες και Φίλοι,

Η Μαρία Μαρούδη της Τάξης του 1972, η μεγάλη καρδιά του ibthileon, δεν είναι πια κοντά μας.  «Έφυγε» μετά από πολύμηνη και άνιση μάχη με την επάρατο νόσο. Η κηδεία της θα γίνει αύριο Τρίτη 11/2/2014, στο Κοιμητήριο του Βόλου, στις 3μμ.

Η Μαρία ήταν από τις πρώτες «συμμαθήτριες» του ΙΒ' που συνεργάστηκε με το ekto1972 για τη δημιουργία αυτής της ιστοσελίδας και μάλιστα προσφέρθηκε με μεγάλη χαρά να «τρέξει» τόσο το ibthileon όσο και το stouxynou.blogspot.com H ασθένειά της όμως δεν την άφησε να συνεχίσει για πολύ καιρό τη διαχείριση των δυο αυτών blogs. Παρά το πρόβλημά της όμως, κατάφερε να διοργανώσει το πρώτο reunion του ΙΒ', καθώς επίσης άλλο ένα reunion για το «Ξυνού».

Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα την σκεπάσει. Από όλο το Έκτο και το Δωδέκατο, ειλικρινή συλλυπητήρια στο σύζυγό της και τα δυο τους παιδιά.

ibthileon