ΤΟ REUNION της χρονιάς 1974....


Μετά 41 χρόνια, οι συμμαθήτριες της χρονιάς 1974 θα ξανασμίξουν το Σάββατο 6/6/2015 στο ΛΟΣΤΡΕ ΚΟΥΖΙΝΑ, Πυθέου 32 κ Θεοδώρου Γεωμέτρου, ΩΡΑ 8μμ

Παρακαλούμε να δηλώσετε άμεσα την συμμετοχή σας στο email του blog ή στην Ελ. Μπέλλα

EN ΟΨΕΙ REUNION....ΜΕΛΕΤΗΣΤΕ...


                                                                 



Λοιπόν το συγκεκριμένο θέμα μπορεί να σας φανεί κάπως κενό, ανόητο και χωρίς λόγο και αιτία, αλλά είμαστε σίγουρες ότι όλες θα το διαβάσετε! Με την εξάπλωση των social media, το κακό με τις φωτογραφίες έχει παραγίνει, και δυστυχώς για εμάς, ανεβαίνουν όλες σε facebook, twitter και Instagram συνήθως κάνοντάς μας ρεζίλι! Και μπορεί να υπάρχουν αρκετές γυναίκες που βγαίνουν θεές, ναι είναι αυτές που πάνε για ποτό και βγάζουν 55 φωτογραφίες, σε όλες τις πιθανές πόζες και στάσεις, αλλά η συντριπτική πλειοψηφία πάσχει από το σύνδρομο Chandler Bing, έχω δηλαδή φωτοαγένεια, με αποτέλεσμα ακόμα και εξαιρετικής εμφάνισης να είναι, να βγαίνουν χάλια! Παρακάτω λοιπόν, σας έχουμε κάποια κολπάκια, για να μη φαίνεστε σαν... εξωγήινη όταν έρχεστε αντιμέτωπη με το φακό!

ΕΝΑ ΑΛΛΙΩΤΙΚΟ REUNION

ΚΑΠΟΤΕ ΗΤΑΝ ΦΙΛΑΡΑΚΙΑ ΣΕ ΕΝΑ ΤΣΙΡΚΟ. 
ΜΕΤΑ ΑΠΟ 20 ΧΡΟΝΙΑ ΧΩΡΙΣΜΟΥ ΞΑΝΑΣΥΝΑΝΤΙΟΥΝΤΑΙ.....
ΕΜΕΙΣ;

ΕΝΑΣ ΚΙΝΕΖΙΚΟΣ ΜΥΘΟΣ


Μια γριά γυναίκα, Κινέζα κουβαλούσε νερό με δύο μεγάλα δοχεία
κρεμασμένα από τους ώμους της. Το ένα δοχείο ήταν άψογο και
μετέφερε πάντα όλη την ποσότητα νερού που έπαιρνε. Το άλλο
είχε μια ρωγμή και στο τέλος της μακριάς διαδρομής από το ρυάκι
στο σπίτι, έφθανε μισοάδειο.
Έτσι για δύο ολόκληρα χρόνια η γριά κουβαλούσε καθημερινά
μόνο ενάμισι δοχείο νερό στο σπίτι της. Φυσικά το τέλειο δοχείο
ένοιωθε υπερήφανο που εκπλήρωνε απόλυτα και τέλεια το σκοπό
 για τον οποίο είχε κατασκευαστεί. Το ραγισμένο δοχείο ήταν
δυστυχισμένο, που μόλις και μετά βίας μετέφερε τα μισά από
αυτά που έπρεπε, ένοιωθε ντροπή για την ατέλεια του.
Ύστερα από δύο χρόνια δεν άντεχε πια την κατάσταση αυτή
και αποφάσισε να μιλήσει στη γριά.

ΝΕΟ REUNION ΓΙΑ ΤΟ 1974! ΣΑΡΑΝΤΑΕΝΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ!


Τo φετινό reunion της χρονιάς 1974 θα πραγματοποιηθεί στις 6 Ιουνίου 2015

Ετοιμαστείτε να ξανασμίξουμε από όλες τις γωνιές της Ελλάδας, όπως πέρυσι!
Μακάρι να ανταμώσουμε νέες ''χαμένες'' συμμαθήτριες από το παρελθόν!
Δηλώστε την συμμετοχή σας στο email του blog μας ή στα τηλ/να της Ελ.Μπέλλα
Λεπτομέρειες προσεχώς

10 ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ

 που αξίζει να κάνετε στον εαυτό σας όταν νιώθετε πεσμένοι ψυχολογικά

                                                   



Όταν νιώθετε ότι η ζωή σας είναι δύσκολη, είναι πιο εύκολο να βρεθείτε σε τέλμα. Την επόμενη φορά που θα αισθάνεστε πεσμένοι ψυχολογικά, κάντε στον εαυτό σας τις παρακάτω 10 ερωτήσεις προκειμένου να αποκτήσετε μια καινούρια προοπτική και να κινηθείτε προς μια πιο θετική κατεύθυνση. Μπορείτε να τις εφαρμόσετε σε κάθε τομέα της ζωής σας όταν αισθάνεστε απογοητευμένοι, θυμωμένοι, φοβισμένοι, λυπημένοι ή μπερδεμένοι.
1. Θα επιτρέψω στον εαυτό μου να είναι θύμα ή θα επιλέξω να είμαι υπεύθυνος για την κατάσταση αυτή;
2. Θα συνεχίσω να αντιδρώ στις περιστάσεις ή θα επιλέξω να δημιουργήσω τη ζωή που θέλω να ζήσω;

O ΠΟΛΥΤΙΜΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΤΩΝ ΩΡΙΜΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ




Ένα απόσπασμα από έργο του Βραζιλιάνου Ποιητή, Συγγραφέα, δοκιμιογράφου, φωτογράφου και μουσικολόγου, του Mario de Andrade (1893 – 1945).

«Μέτρησα τα χρόνια μου και συνειδητοποίησα, ότι μου υπολείπεται λιγότερος χρόνος ζωής απ’ ό,τι έχω ζήσει έως τώρα…

Αισθάνομαι όπως αυτό το παιδάκι που κέρδισε μια σακούλα καραμέλες: τις πρώτες τις καταβρόχθισε με λαιμαργία αλλά όταν παρατήρησε ότι του απέμεναν λίγες, άρχισε να τις γεύεται με βαθιά απόλαυση.

ΑΠΟΔΕΣΜΕΥΣΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΖΗΣΕΙΣ--ΧΟΡΧΕ ΜΠΟΥΚΑΊ'



Ήταν μια φορά ένας ορειβάτης και επιχειρούσε μια πολύ δύσκολη αναρρίχηση σε ένα βουνό με έντονη χιονόπτωση. Πέρασε τη νύχτα μαζί με άλλους στο καταφύγιο. Το πρωί το χιόνι έχει σκεπάσει για τα καλά το βουνό, πράγμα που κάνει την αναρρίχηση ακόμη πιο δύσκολη. Δεν θέλει, όμως, να γυρίσει πίσω, κι έτσι, όπως μπορεί, με μεγάλη προσπάθεια και θάρρος, συνεχίζει την αναρρίχηση, συνεχίζει να σκαρφαλώνει στο απόκρημνο βουνό. Μέχρι που κάποια στιγμή, ίσως από κακό υπολογισμό, ίσως γιατί η κατάσταση ήταν πραγματικά δύσκολη, πάει να στερεώσει στον πάσσαλο το σχοινί ασφαλείας και του γλιστράει ο γάντζος. Ο ορειβάτης γκρεμίζεται… αρχίζει να κατρακυλάει στο βουνό χτυπώντας άγρια στα βράχια ενώ το χιόνι πέφτει πυκνό…

ΑΓΑΠΗΣΤΕ ΤΟ, ΑΠΟΔΕΧΤΕΙΤΕ ΤΟ!

                                                 




Άρθρο της συγγραφέως Shannon Kaiser
Αγαπώ τον εαυτό μου σημαίνει τον αποδέχομαι και τον βλέπω ως δώρο. Σήμερα αγαπώ τον εαυτό μου διότι σέβομαι το σώμα μου. Βλέπω το σώμα μου ως εργαλείο και σύμμαχο, ενώ με βοηθάει να εκφράζω απολύτως τις ικανότητες που διαθέτω. Το αφουγκράζομαι και σέβομαι τις ανάγκες του.
Αν δυσκολεύεστε να αγαπήσετε τον εαυτό σας ή το σώμα σας, μπορείτε να σταματήσετε να κάνετε ορισμένα πράγματα προκειμένου να το επιτύχετε. Παρακάτω περιγράφονται 10 πράγματα που πρέπει να σταματήσετε να κάνετε σήμερα κιόλας, αν θέλετε πραγματικά να αποδεχτείτε και να αγαπήσετε το σώμα σας (και τον εαυτό σας γενικά).
1. Σταματήστε να κατηγορείτε το σώμα σας για τα άσχημα πράγματα που συμβαίνουν στη ζωή σας
Δεν φταίει το σώμα σας. Αντί γι’ αυτό, πείτε στο σώμα σας: «Σε ευχαριστώ που βρίσκεσαι μαζί μου σε αυτό το ταξίδι της ζωής».

Ο ΜΑΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΤΟΥ



                                                                               

Παροιμίες για το μήνα Μάιο
Ο Μάης ρίχνει τη δροσιά και ο Απρίλης τα λουλούδια.
Στον καταραμένο τόπο Μάη μήνα βρέχει.
Αν βρέξει ο Απρίλης δυο νερά κι ο Μάης άλλο ένα τότε
τ' αμπελοχώραφα χαίρονται τα καημένα.

Τον Μάη κρασί μην πίνετε κι ύπνο μην αγαπάτε.
Όποιος φιλάει τον Αύγουστο, τον Μάη θερίζει μόνος.
Τον Απρίλη και το Μάη κατά τόπους τα νερά.
Οντά 'πρεπε δεν έβρεχε κι ο Μάης χαλαζώνει.
Μάης πενταδείληνος και πάντα δείλι θέλει.
Στο κακορίζικο χωριό το Μάη ρίχνει το νερό.
Όταν πρέπει δε βροντά και το Μάη δροσολογά.
Οπού σπείρει ή δε σπείρει, το Μάη μετανοεί.
Ο Απρίλης με τα λούλουδα κι ο Μάης με τα ρόδα.
Σαν έπρεπε δεν έβρεχε, το Μάη εχαμοβρόντα.
Ο Μάης φτιάχνει τα σπαρτά κι ο Μάης τα χαλάει.
Μην πάρεις το Μάη άλογο, μήτε γυναίκα τη Λαμπρή.
Το Μάη βάζε εργάτες κι ας είναι κι ακαμάτες.

Πρωτομαγια!

Να μην ξεχναμε:
Την πρώτη Μαΐου γιορτάζεται η μέρα των εργατών. Είναι στην πραγματικότητα η καθιερωμένη γιορτή της εξέγερσης των εργατών του Σικάγου.Το Μάη του 1886 τα εργατικά συνδικάτα στο Σικάγο ξεσηκώθηκαν διεκδικώντας ωράριο εργασίας στις 8 ώρες και καλύτερες συνθήκες εργασίας.Εορτάζεται επίσης και σαν μέρα των λουλουδιών και της Άνοιξης.Η μέρα έχει θεσπιστεί ως εργατική απεργία και όλες οι υπηρεσίες και οι επιχειρήσεις παραμένουν κλειστές.
Η πρώτη του Μάη, είναι μέρα ορόσημο για τους αγώνες του εργάτη.