ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ 29/5/2017

                                                                            HOLD THE LINE
                                                                                      TOTO

ΝΑ ΤΟΝ ΑΓΑΠΑΣ

Να αγαπάς τον εαυτό σου. Να του χαρίζεις αγκαλιές και χάδια και να τον φροντίζεις. Για να ξέρει τι επιτρέπεται στους άλλους , όχι λιγότερα, και σε αυτούς να δίνει τα πιο πολλά, τα πιο ιδιαίτερα και τα πιο ξεχωριστά.

Να αγαπάς τον εαυτό σου. Να του προσφέρεις ταξίδια, από αυτά που κάνεις με κλειστά μάτια. Να τον αφήνεις να ταξιδεύει με όλες του τις αισθήσεις. Να μυρίζει μυρωδιές, να γεύεται γεύσεις, να βλέπει εικόνες, να αγγίζει σώματα και να ακούει μελωδίες που κανείς δεν μύρισε, δεν γεύτηκε, δεν είδε, δεν άγγιξε και δεν άκουσε… γιατί είναι ο μόνος που κατάφερε να ταξιδέψει ως εκεί.

Να αγαπάς τον εαυτό σου. Να μην τον σκορπίζεις στα χθες και τα αύριο. Να τον αφήνεις να απολαμβάνει το τώρα. Μην δίνεις χώρο σε κανένα νοσταλγικό παρελθόν και σε κανένα φοβισμένο μέλλον. Να τον αγαπάς για το «εδώ» του και το «τώρα».

Να αγαπάς τον εαυτό σου. Να του δίνεις ευκαιρίες και ανάσες . Ευκαιρίες ακατόρθωτες για τους άλλους και ανάσες βαθιές, κοφτές, της έκπληξης και του θάρρους.

Να αγαπάς τον εαυτό σου. Να τον αφήνεις να παίζει σε γειτονιές με άλλα παιδιά και αν δεν βρίσκεις παιδιά να ψάχνεις να του βρεις νέες γειτονιές .

Να αγαπάς τον εαυτό σου. Να του επιτρέπεις να ονειρεύεται και όταν τα όνειρα του παύουν να έχουν χρώμα να του αλλάζεις βλέμματα και όψεις.

Να αγαπάς τον εαυτό σου. Να μην τον χαραμίζεις σε αγκαλιές που είναι αλλού από το «εκεί» του. Ευκαιριακές και επιφανειακές αγκαλιές να μην του προσφέρεις.

Να αγαπάς τον εαυτό σου. Να του μαθαίνεις συναισθήματα. Να ξέρει τι είναι πόνος, τι είναι γέλιο, τι είναι έρωτας και δάκρυ. Και να μαθαίνει να επιλέγει από μόνος του τι θέλει και για τι ψάχνει.

Να αγαπάς τον εαυτό σου. Να μην τον κουράζεις στις σκέψεις και τα ενδεχόμενα. Να του χαρίζεις αυθόρμητες στιγμές χωρίς δεύτερες και τρίτες σκέψεις.

Να αγαπάς τον εαυτό σου. Να μην του σβήνεις τα σημάδια, τις πληγές και τις ρυτίδες. Γιατί αυτά είναι οι αναμνήσεις που έζησε, οι χαρές και τα πάθη που ένιωσε, οι άνθρωποι που συνάντησε. Όλα αυτά τον έφεραν στο «σήμερα» του. Μην του τα σβήνεις.

Να αγαπάς τον εαυτό σου. Να μην του κρατάς μυστικά. Μοιράσου μαζί του την δική σου «αλήθεια». Να του λες τους φόβους σου, τις σκέψεις σου, τους στόχους σου, όλα όσα η καρδιά θα ακούσει για να σε πάει εκεί που θες.

Να αγαπάς τον εαυτό σου. Να μην τον βολεύεις σε στριμωγμένες γωνιές και σε καλούπια. Να τον περπατάς σε αλάνες και σε δρόμους που ο αέρας είναι καθαρός και οι άνθρωποι αλητεύουν κάτω από αστέρια και ήλιους.

Να αγαπάς τον εαυτό σου, να του το λες κάθε μέρα πόσο πολύ τον αγαπάς. Να τα ακούει, να το θυμάται για να μπορείς και εσύ να θυμάσαι πως αν δεν αγαπήσεις εσύ τον εαυτό σου, κανένας δε θα βρεθεί να το κάνει για εσένα.

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ 22/5/2017

                                                               YOU LIGHT UP MY HEART
                                                                        DEBBY BOONE

ΝΑ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΝΕΙΣ ΤΟΥΣ ΔΕΣΜΟΥΣ

Να επαναβεβαιώνεις τους δεσμούς
Να κόβεις τις αλυσίδες και να επαναβεβαιώνεις τους δεσμούς.

Να εξαλείφεις τα περιττά και να βγάζεις ρίζες από τις οποίες μπορείς να αναπτυχθείς.

Στη ζωή σου, λίγο-λίγο, απομακρύνθηκες από το ουσιαστικό, από αυτό που είναι – για σένα – ουσιαστικό.
Και αυτό δεν είναι καλό.

Είθε να μην είσαι ποτέ τόσο πολυάσχολος ώστε να συμβεί κάτι τέτοιο.
Αν συμβεί, θα περιπλανηθείς σπασμωδικά σε άγνωστους τόπους.

Επισκέψου τους αγαπημένους σου γονείς.
Είναι γέροι και σε χρειάζονται.

Αγκάλιασε τους, φίλησέ τους, δείξε τους όλη σου την αγάπη.
Είθε να μην έχουν την παραμικρή αμφιβολία για το πόσο νοιάζεσαι γι΄αυτούς.

Επέστρεψε στη γενέτειρά σου, στο σπίτι που έζησες τα παιδικά σου χρόνια.
Αναζήτησε τα παιδιά που έπαιζαν μαζί σου.

Ζήτησε από τη μητέρα σου να φτιάξει το γλυκό που ήταν το αγαπημένο σου όταν ήσουν επτά ετών.
Ή αναζήτησε τους Πολεμιστές προγόνους σου, επισκέψου τους τάφους τους, για ν΄αφήσεις εκεί κάτι δικό σου ως φόρο τιμής.

Ξαναδιάβασε τα κείμενά τους, κάψε λίγο θυμίαμα προς τιμήν τους, κάθισε και διαλογίσου κοντά τους.
Ξαναγύρισε εκεί απ΄όπου ήρθες και γύρνα στις ρίζες σου.

Τίμησε τον αγαπημένο σου Διδάσκαλο.
Αναζήτησε τον αδελφό σου.

Αγκάλιασε τον όπως τον είχες αγκαλιάσει πριν από εκατό χρόνια, μετά το τέλος μιας μεγάλης μάχης.
Επέστρεψε στο σπίτι σου, από υλική και πνευματική άποψη.

Περίμενε τη σύντροφό σου, που θα έρθει σύντομα, έτοιμη να σε πάρει στην αγκαλιά της.
Χάιδεψε την τρυφερά, κοίταξέ την στα μάτια όπως την είχες κοιτάξει την πρώτη φορά που βαδίσατε μαζί στον δρόμο.

Ξαναγύρισε εκεί απ΄όπου ήρθες, γύρνα στις ρίζες σου.
Επέστρεψε στον εαυτό σου.

Επέστρεψε στη ζωή.
Είναι ώρα.

«Το μονοπάτι του πολεμιστή» Lucas Estrella Schultz εκδόσεις ΚΥΒΕΛΗ

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ 15/5/2017

                                                        MAMY BLUE = DEMIS ROUSSOS

REUNION 1974

ΟΙ ΑΠΟΦΟΙΤΕΣ ΤΗΣ ΤΑΞΗΣ ΤΟΥ 1974 ΚΑΛΟΥΝΤΑΙ ΣΕ REUNION.
ΣΑΒΒΑΤΟ 27 ΜΑΗ 2017, ΩΡΑ 20.00, ΛΟΣΤΡΕ ΚΟΥΖΙΝΑ- ΠΥΘΕΟΥ 32

Συμμετοχές μέχρι τις 20/5 στο mail του ΙΒ κ στα τηλέφωνα της Ε. Μπέλλα

ΣΤΗΝ ΜΗΤΕΡΑ ΜΟΥ

ΜΗΤΕΡΑ Κ ΠΑΙΔΙ - ΠΙΚΑΣΟ

Ἀλέξανδρος Παπαδιαμάντης "Στην Μητέρα του"

(1874, Λυρικὸ ποίημα ἀφιερωμένο στὴ μάνα του )

“Μάννα μου, ἐγώ ᾽ μαι τ᾽ ἄμοιρο, τὸ σκοτεινὸ τρυγόνι

ὁποὺ τὸ δέρνει ὁ ἄνεμος, βροχὴ ποὺ τὸ πληγώνει.

Τὸ δόλιο! ὅπου κι ἂν στραφεῖ κι ἀπ᾽ ὅπου κι ἂν περάσει,

δὲ βρίσκει πέτρα νὰ σταθεῖ κλωνάρι νὰ πλαγιάσει.

Ἐγὼ βαρκούλα μοναχή, βαρκούλ᾽ ἀποδαρμένη

μέσα σὲ πέλαγο ἀνοιχτό, σὲ θάλασσ᾽ ἀφρισμένη,

παλαίβω μὲ τὰ κύματα χωρὶς πανί, τιμόνι

κι ἄλλη δὲν ἔχω ἄγκουρα πλὴν τὴν εὐχή σου μόνη.

Στὴν ἀγκαλιά σου τὴ γλυκειά, μανούλα μου, ν᾽ ἀράξω

μὲς στὸ βαθὺ τὸ πέλαγο αὐτὸ πριχοῦ βουλιάξω.

Μανούλα μου, ἤθελα νὰ πάω, νὰ φύγω, νὰ μισέψω

τοῦ ριζικοῦ μου ἀπὸ μακρυὰ τὴ θύρα ν᾽ ἀγναντέψω.

Στὸ θλιβερὸ βασίλειο τῆς Μοίρας νὰ πατήσω

κι ἐκεῖ νὰ βρῶ τὴ μοίρα μου καὶ νὰ τὴν ἐρωτήσω.

Νὰ τῆς εἰπῶ: εἶναι πολλά, σκληρὰ τὰ βασανά μου

ὡσὰν τὸ δίχτυ ποὺ σφαλνᾶ θάλασσα, φύκια κι ἄμμο

εἶναι κι ἡ τύχη μου σκληρή, σὰν τὴv ψυχὴ τὴ µαύρη

π᾽ ἀρνήθηκε τὴν Παναγιὰ κι ὁ πόλεος δὲν θά ᾽βρει.

Κι ἐκείνη μ᾽ ἀποκρίθηκε κι ἐκείνη ἀπελογήθη:

Ἦτον ἀνήλιαστη, ἄτυχε, ἡ μέρα ποὺ γεννήθης

ἄλλοι ἐπῆραν τὸν ἀνθὸ καὶ σὺ τὴ ρίζα πῆρες

ὄντας σὲ ἒπλασ᾽ ὁ Θεὸς δὲν εἶχε ἄλλες μοῖρες”.

H MHTEΡA ME TO ENA MATI

Η μητέρα μου είχε ένα μάτι. Όσο μεγάλωνα τη μισούσα γι ‘αυτό. Μισούσα το γεγονός ότι τραβούσε πάνω μου την προσοχή των παιδιών στο σχολείο. Μισούσα το ότι την κοιτούσαν τα άλλα παιδιά και γυρνούσαν το κεφάλι τους από την άλλη με αηδία. Η μητέρα μου έκανε δύο δουλειές για να φροντίσει την οικογένειά της, αλλά εγώ απλά ντρεπόμουν γι’ αυτήν και δεν ήθελα να μας βλέπουν μαζί.

Κάθε φορά που επισκεπτόταν το σχολείο, ήθελα απλά να εξαφανιστεί. Τα παιδιά γελούσαν μαζί μου και εκείνη ήταν η πηγή του «κακού» και τη μισούσα γι’ αυτό. Μια μέρα, σε μια έκρηξη οργής, της ξεστόμισα ακόμα πως ήθελα να πεθάνει… δεν σκέφτηκα στιγμή τα συναισθήματά της.

TO TΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ 8/5/2017

                                                               SEASONS IN THE SUN
                                                                     TERRY JACKS

REUNION 1974

ΟΙ ΑΠΟΦΟΙΤΕΣ ΤΗΣ ΤΑΞΗΣ ΤΟΥ 1974 ΚΑΛΟΥΝΤΑΙ ΣΕ REUNION.
ΣΑΒΒΑΤΟ 27 ΜΑΗ 2017, ΩΡΑ 20.00, ΛΟΣΤΡΕ ΚΟΥΖΙΝΑ- ΠΥΘΕΟΥ 32

Συμμετοχές μέχρι τις 20/5 στο mail του ΙΒ κ στα τηλέφωνα της Ε. Μπέλλα

ΕΝΑΣ ΚΑΘΡΕΠΤΗΣ

Μια φορά ένας άνδρας με τον γιο του περπατούσαν μέσα στο δάσος. Ξαφνικά το αγόρι σκουντουφλά και πέφτει κάτω. Κτύπησε το πόδι του και φώναξε δυνατά!!!

- ΑΑΑΧΧΧ!

Ξαφνιασμένος, ακούει την φωνή του να επιστρέφει:

- ΑΑΑΧΧΧ!

Ξαφνιασμένος από το φαινόμενο, φωνάξει:

- Ποιός είσαι;

Όμως την μοναδική απάντηση που παίρνει είναι:

- Ποιός είσαι;

Θυμωμένος τώρα φωνάζει αγριεμένα:

- Είσαι δειλός!

Και η φωνή απαντά:

- Είσαι δειλός!

Γεμάτος περιέργεια ρωτά τον πατέρα του.

- Τι συμβαίνει πατέρα; τι γίνεται εδώ;

- Πρόσεξε γιε μου, του λέει εκείνος και φωνάζει δυνατά:

- Σε θαυμάζω!

Η φωνή απαντά:

- Σε θαυμάζω!

Ο πατέρας φωνάζει για άλλη μια φορά:

- Είσαι υπέροχος!

Η φωνή απαντά:

- Είσαι υπέροχος!

Το αγόρι ακόμα πιο έκπληκτο από πριν, δεν μπορούσε να καταλάβει τι συμβαίνει.

Υστέρα ο πατέρας πιάνει να εξηγήσει στον γιο του:

το φαινόμενο αυτό, οι άνθρωποι το λένε ΗΧΩ, αλλά στ' αλήθεια είναι ΖΩΗ. Επειδή εκείνη σου επιστρέφει αυτό που της δίνεις. Η ζωή είναι ένας καθρέφτης των πράξεών σου. Αν θέλεις πιο πολλή αγάπη, τότε να δώσεις πολλή αγάπη! Αν θέλεις κατανόηση, τότε δώσε κατανόηση. Αν θέλεις οι άνθρωποι να σε υπομένουν, τότε να τους υπομείνεις και εσύ. Αυτός είναι ο κανόνας της ζωής και έχει εφαρμογή σε κάθε τομέα της ζωής μας!
Η ζωή σου με άλλα λόγια είναι όχι απλά μια σύμπτωση από τυχαία γεγονότα αλλά ένας καθρέφτης του ίδιου σου του εαυτού