ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ 25/2/2019

                                                              YOU LIGHT UP MY LIFE
                                                                      DEBBY BOONE

Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΣΤΟΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΤΟΥ ΞΕΝΟΦΩΝΤΑ

Η Γυναίκα στην Αρχαία Ελλάδα. Η Γυναίκα στα πλαίσια του οίκου.  Μπορεί εκ των προτέρων να θεωρηθεί αυθαίρετο να προσπεράσουμε τέσσερις αιώνες που ήταν από τους πιο πλούσιους της ιστορίας της ανθρωπότητας και που είδαν το απόγειο του ελληνικού πολιτισμού. Αλλά αν, όπως θα διαπιστώσουμε παρακάτω, η εκκόλαψη της πόλης έδωσε στη γυναίκα μια θέση στην ελληνική κοινωνία και μια ειδική λειτουργία, η επιμονή εντούτοις ορισμένων δομών που συνδέονται με την οικογένεια και τον οίκο είναι προφανής. Και κανένα κείμενο δεν αποδίδει καλύτερα αυτή την εμμονή από τον Οικονομικό του Ξενοφώντα. Ο Οικονομικός παρουσιάζεται σαν ένας διάλογος, του οποίου το κεντρικό πρόσωπο είναι ο φιλόσοφος Σωκράτης που έζησε στην Αθήνα το δεύτερο μισό του 5ου αιώνα. Αυτός είναι που μεταφέρει μια συζήτηση που είχε μ’ έναν πλούσιο Αθηναίο, τον Κριτόβουλο, ανήσυχο να πληροφορηθεί για τον καλύτερο τρόπο διαχείρισης της περιουσίας του, του οίκου του.

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ 18/2/2019

                                                             THE WONDER OF YOU
                                                                ELVIS PRISLEY-1970

ΕΡΩΣ ΚΑΙ ΨΥΧΗ


Το άγαλμα «Έρως & Ψυχή» είναι ένα έργο του Antonio Canova και βρίσκεται στο Λούβρο.
Το μαρμάρινο γλυπτό αναπαριστά στιγμιότυπο από τον δημοφιλή ελληνικό μύθο του Έρωτα και της Ψυχής, και συγκεκριμένα τη στιγμή που ο Έρωτας ξαναζωντανεύει την Ψυχή. Είναι επίσης ευρέως γνωστό και σαν «Η Αναγέννηση της Ψυχής από το Φιλί του Έρωτα». Σύμφωνα με την εκδοχή του Απουλήιου, ο μύθος του Έρωτα και της Ψυχής ξεκινά από τον φθόνο της Αφροδίτης, μητέρας του Έρωτα.
Η Ψυχή και οι 2 αδελφές της, κόρες ενός βασιλιά, είναι φημισμένες για την ομορφιά τους. Η ομορφιά της Ψυχής ήταν θεϊκή και γι' αυτόν τον λόγο την ερωτεύονταν όλοι, άνθρωποι από όλο τον κόσμο έφταναν στο παλάτι για να τη δουν από κοντά και την τιμούσαν περισσότερο από τη θεά Αφροδίτη.
Τότε η Αφροδίτη θύμωσε και ζήτησε από τον γιο της, τον Έρωτα, να δηλητηριάσει τις ψυχές των ανδρών και να μην επιθυμούν την Ψυχή. Μόνο που δεν υπολόγισε πως και ο Έρωτας θα ερωτευόταν την Ψυχή.
Τα χρόνια περνούσαν και η Ψυχή δεν μπορούσε να βρει μνηστήρα. Οι γονείς της ζήτησαν χρησμό από τους Δελφούς, και εκεί ο Απόλλωνας, υπό την καθοδήγηση του θεού Έρωτα, έδωσε τον ακόλουθο χρησμό: «Η Ψυχή δεν προορίζεται για γυναίκα κανενός θνητού. Ο άντρας της την περιμένει στην κορυφή ενός βουνού, και είναι ένα αποκρουστικό τέρας, που κανείς, ούτε θνητός ούτε αθάνατος, δεν μπορεί να του αντισταθεί. Σκοπός της ήταν να την οδηγήσει σε δυνατό έρωτα με τον ασχημότερο των ανθρώπων, θεόφτωχο, πάντα άρρωστο και κακομοίρη».
Οι γονείς ακολούθησαν τον χρησμό και ετοίμασαν τη Ψυχή για τον γάμο. Ανέβηκαν ψηλά στο βουνό και από εκεί την παρέλαβε ο άνεμος Ζέφυρος, σταλμένος από τον Έρωτα. Η Ψυχή έχει παγιδευτεί στο παλάτι του Έρωτα και κάθε βράδυ ο ίδιος με χαμηλωμένα φώτα, για να μην τον δει, πλάγιαζε μαζί της.  Ήταν ωστόσο τόσο τρυφερός και καλόκαρδος, που η Ψυχή κατάλαβε ότι δεν μπορεί να είναι ένα αποκρουστικό τέρας, αλλά ο άντρας που επιθυμούσε σε όλη της τη ζωή.
Όταν επισκέφθηκε την οικογένειά της, οι αδερφές της την έπεισαν πως έπρεπε να δει το πρόσωπό του, και μάλιστα πως αφού δεν θέλει εκείνος να τον βλέπει, είναι ένα τέρας και θα τη σκοτώσει. Εκείνη λοιπόν, όταν γύρισε στο παλάτι, πήρε ένα λυχνάρι, έγειρε από πάνω του και καθώς φώτισε το πρόσωπό του με το λυχνάρι, είδε προς μεγάλη της έκπληξη τον πανέμορφο θεό Έρωτα. Η Ψυχή τα έχασε, το λυχνάρι έγειρε στο πλάι και καυτό λάδι χύθηκε πάνω στον Έρωτα. Ο Έρωτας ξύπνησε από τον πόνο και πέταξε μακριά, λέγοντάς της πως η καχυποψία της σκότωσε την αγάπη τους κι εξαφανίστηκε, όπως την είχε προειδοποιήσει. 
Η Ψυχή τον έψαξε παντού και έφτασε στη θεά Δήμητρα, που τη συμβούλευσε να μιλήσει στη θεά Αφροδίτη.
Η Αφροδίτη είχε φυλακίσει τον Έρωτα μέχρι να ξεχάσει την Ψυχή και να επουλωθεί η πληγή του από το καυτό λάδι. Είπε στην Ψυχή πως για να δει τον αγαπημένο της, θα έπρεπε πρώτα να περάσει τρεις δοκιμασίες (τα μαρτύρια μιας ψυχής ερωτευμένης), με βοηθούς την Ανησυχία και τη Λύπη. Της επέβαλε λοιπόν τρεις δοκιμασίες, για να αποδείξει την αξία της: να ξεδιαλέξει σπόρους δημητριακών, να μαζέψει μαλλί από άγρια πρόβατα και τέλος, το σημαντικότερο, να κατέβει στον Κάτω Κόσμο και να πάρει από την Περσεφόνη το ελιξίριο της νιότης για την Αφροδίτη, με την προϋπόθεση να μην ανοίγει το δοχείο του ελιξιρίου. Εκείνη δεν τήρησε τη συμφωνία, άνοιξε το δοχείο και έπεσε σε βαθύ ύπνο. Μέσα στο δοχείο ήταν τελικά ο Μορφέας. Ο Έρωτας έμαθε τα μαντάτα και έτρεξε στον Όλυμπο.
Ζήτησε από τον Δία να σώσει την Ψυχή. Ο Δίας, συγκινημένος από την αγάπη του θεού Έρωτα, την έκανε αθάνατη, επιτρέποντας σ' εκείνον να ενωθεί μαζί της για πάντα. Η στιγμή που αποτυπώνεται στο γλυπτό είναι η στιγμή που ο Έρωτας ξυπνά την Ψυχή με ένα του φιλί.

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ 11/2/2019

                                                          STOP IN THE NAME OF LOVE
                                                                 THE SUPREMES - 1965

ΟΧΙ ΝΑ ΑΓΑΠΗΘΩ , ΜΑ Ν'ΑΓΑΠΗΣΩ - Μ.ΚΑΡΑΓΑΤΣΗΣ


Φόβος και αγωνία είχαν κυριέψει την ψυχή μου.
Φόβος της ανέσπερης ζωής.
Αγωνία του μάταιου θανάτου...
Ηθελα να ζήσω...
Ηθελα να σφυροκοπήσω τη ζωή μου στο αμόνι του καημού με τη βαριά του πόνου....
Ηθελα να συναπαντήσω αυτό που θα'φερνε και τ' άλλα, αυτό που είναι όλα τ' άλλα, και ηδονή κι οδύνη, και χαρά και πόνος, και γνώση κι ανοησία.
Αυτό που είναι αιτία και πλήρωση, σκοπός και τέρμα, φτάσιμο και φυγή...
Την αγάπη...
Ν' αγαπήσω...
Οχι ν' αγαπηθώ, μα ν' αγαπήσω...
Τι μου πρόσφεραν οι γυναίκες που μ' αγκάλιαζαν με τρικυμισμένη ψυχή, όταν εγώ τρυγούσα τη γλύκα τους με δόντια σφιχτά από αδιαφορία;
Τι ένιωσα εγώ από τις θύελες που γέννησα με όργια γαλήνης;
Τι κι αν μ'αγάπησαν;
Τ' αμέτοχα πάθη δεν μπορούν να ρυτιδώσουν το θολό καθρέφτη του στεκάμενου βάλτου...
Κοχλάζει μονάχα η ματαιότης κι εξατμίζεται αφήνοντας μέσα σου κενό καταθλιπτικότατο.
Τι κι αν μ'αγάπησαν - αν μ'αγάπησαν-...
Εγώ ζητάω την αγάπη... 
Εγώ ζητάω να σκορπίσω την ψυχή μου στους αντίθετους ανέμους, να φθαρώ στα αντίξοα ρέματα.
Εγώ γυρεύω να σπείρω τις αγωνίες μου για να θερίσω πικρίες.
Εγώ θέλω τη στυφή χαρά που μόνο η συντριβή χαρίζει...
Εγώ θέλω...
Δεν ξέρω τι θέλω...
karagatsis-0.jpg 
M.Kαραγάτσης, Tο χαμένο νησί

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ 4/2/2019

                                                          THE AGE OF AQUARIUS
                                                         THE 5th DIMENSIONS 1969

ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΩΝ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ - Γ. ΣΟΥΡΗΣ




Περὶ ἀμπέλων, φυτειῶν, περὶ καλαποδίων,
περὶ ὁδῶν ἁμαξιτῶν, περὶ λεωφορείων,
περὶ τοῦ πῶς μπορεῖς παντοῦ γιὰ μιὰ στιγμὴ νὰ φθάσῃς,
περὶ συντάξεως στρατοῦ ξηρᾶς τε καὶ θαλάσσης.
Περὶ ἀποξηράνσεως νερῶν καὶ Κωπαΐδων,
περὶ προανακρίσεως κρυφῆς Ὀθωμανίδων,
περὶ βοσκῶν, περὶ δασῶν, περὶ προσθήκης φόρων,
περὶ γιδιῶν τοῦ Καλλιγᾶ καὶ τράγων κερασφόρων,
περὶ καπνοῦ, περὶ κρασιοῦ, περὶ οἱνοπνευμάτων,
περὶ καταμετρήσεως τῶν ἐθνικῶν κτημάτων.

Περὶ παραχωρήσεως διπλῶν ἀρχαιοτήτων,
περὶ πραγμάτων κινητῶν καὶ περὶ ἀκινήτων,
περὶ τροποποιήσεων δὲν ξέρω ποίων νόμων,
περὶ στενῶν ἢ καὶ πλατειῶν ἀτμοσιδηροδρόμων,
περὶ ἁλάτων, πιπεριῶν, περὶ ταχυδρομείων,
καὶ Γυμνασίων πρακτικῶν καὶ Ἡμιγυμνασίων,
περὶ σπουδῆς τῆς φυσικῆς, ἀλγέβρας καὶ χημείας,
τῆς γραφικῆς, τῆς μουσικῆς καὶ τῆς ἰχνογραφίας,
ὅλων τοῦ κόσμου τῶν γλωσσῶν, γνωστῶν τε καὶ ἀγνώστων,
καὶ θεραπείας γενικῆς τῶν νεύρων τῶν ἀρρώστων.

Περὶ συντάξεων χηρῶν καὶ ὀρφανῶν καὶ χήρων,
περὶ βωδιῶν καὶ γαϊδουριῶν καὶ μουλαριῶν καὶ χοίρων,
περὶ ἐκμεταλλεύσεως τῶν σκοτεινῶν ἐγκάτων,
κάθε βουνοῦ καὶ τοῦ Τρελλοῦ κι' αὐτῶν τῶν ἀποπάτων,
περὶ πυκνῶν συνοικιών, περὶ ἐπιγαμίας,
μὲ γιασαξήδων, Μπέηδων κι' ἀλλοδαπῶν κυρίας,
περὶ τοῦ πῶς νὰ βγάλωμε καὶ τοῦ Δερβὶς τὸ φέσι,
καὶ νὰ τὸν παρασφίξωμε καστόρι νὰ φορέσῃ,
περὶ τοποθετήσεως παντοῦ φανῶν μαζὶ καὶ φάρων
καὶ διεθνῶν συμβάσεων καὶ τὸν κακόν μας φλάρον.

Περὶ τοῦ πῶς μπορεῖ καθεὶς ἐλεύθερα νὰ κλέβῃ,
χωρὶς κανεὶς λογαριασμὸ γι' αὐτὸ νὰ τοῦ γυρεύῃ,
περὶ τοῦ πῶς οἱ βουλευταὶ νὰ γίνωνται κυράτσαις,
καὶ κάποτε νὰ δέρνωνται μὲ μαγκουριαῖς καὶ μπάτσαις,
περὶ τοῦ πῶς τοῦ Χράπα Χρὰπ ὁ Ψύλλας νὰ τῇς βρέχῃ,
περὶ ἀγρίας ζευζεκιᾶς καὶ μαζεμὸ δὲν ἔχει,
καὶ τέλος πῶς νὰ κάμωμε ἀπέραντο τὸ σπίτι
τοῦ ἀειμνήστου Ἕλληνος Ζωργῆ Δρομοκαΐτη,
καὶ ἐκεῖ μέσα ὅλοι μας νὰ πᾶμε νὰ κλεισθοῦμε,
προτοῦ μὲ νομοσχέδια νὰ ἀποτρελλαθοῦμε.

εικόνα: Ο Σουρής σε σκίτσο του Θέμου Άννινου.

Νομοσχεδίων ανάγνωσμα
Γεώργιος Σουρής (2 Φεβρουαρίου 1853 - 26 Αυγούστου 1919)